
ماهیت:
این گیاه دانهای ریز و کمی کشیده دارد و به طور کلی دو نوع است:
نوع اول، دانهای کوچک با رنگی مایل به سرخ و طعم کمی تلخ است.
نوع دوم، دانهای درشتتر با رنگ سرخ تیره (مایل به مشکی) دارد.
هر دو نوع این گیاه در دشتها، باغها و دامنه کوهها به وفور و بهصورت خودرو (بدون نیاز به کاشت انسان) میرویند و عمدتاً در فصل بهار ظاهر میشوند.
خصوصیات گیاه:
نوع اول (کوچکتر) معمولاً قدی بین 40 تا 150 سانتیمتر دارد. برگهایش کشیده است و شبیه برگ شاهی کوهی است و مزهای تند دارد. شاخههای این گیاه نازک و پراکندهاند و دانههایش نیز در غلافی باریک و نازک، دور تا دور شاخهها میروید.
نوع دوم (درشتتر) قدی تا 150 سانتیمتر پیدا میکند. شاخههایش ضخیمتر و پربارتر است، برگهایش پهنتر و بزرگتر و تندمزهتر است. غلاف دانهاش هم بزرگتر است و دانهاش مزهای تندتر نسبت به نوع کوچکتر دارد.
طبیعت یا مزاج:
احتمالاً مزاج نوع کوچکتر آن در درجه دوم گرم و در درجه اول تر است،
در حالی که نوع بزرگترش تا پایان درجه دوم گرم محسوب میشود.

مضرات:
در افراد گرم مزاج موجب سردرد میشود و مصلح آن کتیراست.
مقدار توصیهشده شربت خاکشیر:
برای نوع درشت حدود ۹ گرم، و برای نوع ریز آن حدود ۱4 گرم در هر بار مصرف است.
جایگزین آن:
در مواردی مانند تقویت نیروی جنسی و چاق کردن بدن، گیاه قدومه که به آن بزرالخَمْخَم نیز میگویند، توصیه میشود. این گیاه اشتباهاً توسط برخی افراد با خاکشیر یکسان پنداشته شده است، اما این یک خطای شناختهشده است و توضیح صحیح همان است که گفته شد.
نظرت در مورد این محصول چیه؟